janafza mgold 65-50

راهنمای جامع اسکولیوز: از پیشگیری تا درمان

تعریف اسکولیوز و اهمیت توجه به سلامت ستون فقرات

اسکولیوز، نوعی اختلال است که در آن ستون فقرات به طرف چپ یا راست انحراف پیدا می‌کند، که گاهی اوقات به صورت حرف S یا C شکل می‌گیرد. این وضعیت می‌تواند هر کسی را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهد، اما بیشتر در دوران بلوغ، هنگامی که رشد سریع اتفاق می‌افتد، مشاهده می‌شود. توجه به سلامت ستون فقرات از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا اختلالاتی مانند اسکولیوز می‌توانند بر تعادل، حرکت و حتی عملکرد ارگان‌های داخلی تأثیر بگذارند. پیشگیری، تشخیص زودهنگام و درمان مناسب اسکولیوز می‌تواند به حفظ کیفیت زندگی افراد کمک کند و از پیشرفت بیماری جلوگیری نماید.

بررسی اسکولیوز

شناخت اسکولیوز

همانطور که پیشتر گفته شد، اسکولیوز نوعی اختلال است که در آن ستون فقرات به یک سمت انحراف پیدا می‌کند. بیماری اسکولیوز دارای انواع مختلفی است که در ادامه به آن میپردازیم:

انواع اسکولیوز

  1. اسکولیوز ایدیوپاتیک
  2. اسکولیوز مادرزادی (بدو تولد)
  3. اسکولیوز مربوط به بیماری های عصبی-عضلانی
  4. اسکولیوز جبرانی یا ثانویه مربوط به کوتاهی پا و بیرون زدگی دیسک و غیره

بین انواع مختلف اسکولیوز که در بالا نام برده شدند، اسکولیوز ایدیوپاتیک یک معمای بزرگ است؛ علت دقیق آن هنوز ناشناخته است. با این حال، همین نوع از اسکولیوز است که بیشترین امید برای درمان با بریس و روش‌های غیرجراحی را به ما می‌دهد. زمانی که درباره درمان اسکولیوز صحبت می‌کنیم، منظورمان اصلاح دائمی انحراف و حفظ این اصلاحات برای همیشه است.

در مقابل، سایر انواع اسکولیوز – که ممکن است به دلیل بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیستروفی عضلانی ایجاد شده باشند – بدون رفع بیماری زمینه‌ای، به طور کامل قابل درمان نیستند. در این شرایط، هدف از درمان صرفاً جلوگیری از بدتر شدن انحراف است.به این معنی که بیماران در زمان استفاده از بریس وضعیت بهتری دارند، اما به محض برداشتن آن، انحراف می‌تواند دوباره ظاهر شود. اما، خبر خوب این است که برای اسکولیوز ایدیوپاتیک، اصلاحات حاصل از درمان حتی پس از  پایان دوره استفاده از بریس‌، پایدار باقی می‌مانند.

آیا به دنبال راه‌های مؤثر برای مدیریت و درمان اسکولیوز هستید؟ کلینیک جان افزا با استفاده از پیشرفته‌ترین روش‌های درمانی، آماده ارائه خدمات تخصصی به شما و عزیزانتان است.

بررسی اسکولیوز ایدیوپاتیک که خود سه نوع دارد

1. اسکولیوز نوزادان یا Infantile

اسکولیوز در نوزادان، که در بازه سنی از تولد تا سه سالگی رخ می‌دهد، اغلب با پیش‌آگهی مثبتی همراه است و در بیشتر موارد، با تنظیم دقیق وضعیت نشستن و خوابیدن کودک بر روی شکم، می‌توان انحراف را به طور موثری درمان کرد. در این دوره زمانی، نمی‌توان از نوزادان انتظار داشت که تمرینات درمانی خاصی را انجام دهند یا در فرایند درمان مشارکت فعالی داشته باشند. بنابراین، اهمیت دارد که وضعیت سلامت نوزاد هر شش ماه یک بار به دقت بررسی شود تا در صورت نیاز و با مشاهده هرگونه افزایش در انحراف، به سرعت از بریس استفاده شود تا به بهبودی کمک کند.

2. اسکولیوز کودکان یا Juvenile

اسکولیوز کودکان، که در سنین سه تا ده سال رخ می‌دهد، از چالش‌برانگیزترین نوع اسکولیوز است و غالباً با پیش‌آگهی دشواری همراه است. این دوره حساس، به دلیل پتانسیل بالایی که برای پیشرفت انحراف دارد، ممکن است انحرافاتی به بیش از 80 درجه را تجربه کند. در اسکولیوز ایدیوپاتیک کودکان، که دقیقاً در همین بازه سنی رخ می‌دهد، خطر پیشرفت به دلیل سن پایین بیمار و فاصله زیاد تا رسیدن به بلوغ استخوانی و جنسی، نسبت به دیگر انواع اسکولیوز بیشتر است. انحراف معمولاً با نزدیک شدن به دوره بلوغ، و به ویژه در دختران با نزدیکی به سن قاعدگی، به شکل چشمگیری افزایش می‌یابد. از این رو، استفاده از بریس شنو در این شرایط ضروری است.

بریس برای این نوع اسکولیوز باید با دقت فراوان طراحی شود و قابلیت اصلاحی قوی داشته باشد تا در بهترین شرایط، فرد بتواند پیشرفت انحراف خود را متوقف سازد و به نحوی ایده‌آل، زاویه انحراف را به حداقل برساند. این نوع از اسکولیوز به شدت پیشرونده است و حتی در صورت انجام جراحی پیش از دوره بلوغ، با رسیدن به این دوره ممکن است نیاز به جراحی مجدد به دلیل شکست ایمپلنت‌ها پیش آید. بنابراین، تا جای ممکن توصیه می‌شود که جراحی در این نوع اسکولیوز به پس از دوره بلوغ موکول شود. ساخت بریس برای این نوع از اسکولیوز باید تحت نظر یک ارتوتیست ماهر و با تجربه انجام شود تا از نتایج نامطلوب جلوگیری گردد.

3. اسکولیوز نوجوانان یا Adolescent

اسکولیوز ایدیوپاتیک در نوجوانی، که معمولاً پس از ده سالگی و با نزدیک شدن به دوران بلوغ آغاز می‌شود، رایج‌ترین نوع اسکولیوز است. خبر خوب این است که با تشخیص به هنگام، این نوع از اسکولیوز می‌تواند با استفاده از بریس و تمرینات درمانی، بدون نیاز به جراحی، به طور کامل و مادام‌العمر درمان شود. با وجود تبلیغات گمراه‌کننده و شایعات فراوان، مهم‌ترین و مؤثرترین روش‌های درمانی برای این وضعیت، در سه مرحله کلیدی خلاصه می‌شوند، در حالی که سایر روش‌ها عمدتاً جنبه‌های تجاری دارند. این سه مرحله درمانی، بر اساس شدت زاویه انحراف انتخاب می‌شوند و عبارتند از:

  1. تمرین درمانی (شروت) برای زاویه‌های انحراف از صفر تا بیست درجه.
  2. استفاده از بریس به همراه تمرینات درمانی برای زاویه‌های بالاتر از بیست درجه.
  3. جراحی در صورتی که بریس نتواند به کنترل و کاهش زاویه کمک کند.

اسکولیوز مادرزادی (بدو تولد) یا Congenital

اسکولیوز مادرزادی، نوعی از اسکولیوز است که از بدو تولد همراه فرد است و به دلیل ناهنجاری‌های ساختاری در مهره‌ها ایجاد می‌شود. در این حالت، مهره‌ها در دوران جنینی به طور کامل تکامل نیافته‌اند، که ممکن است منجر به شکل‌گیری مهره‌هایی با شکل نامتعارف شود یا برخی مهره‌ها به یکدیگر چسبیده باشند، اصطلاحاً به این حالت نیم‌مهره گفته می‌شود. این نوع از اسکولیوز قابل تشخیص در غربالگری‌های دوران بارداری است و کودکان از همان لحظه تولد دارای این عارضه هستند، نه اینکه انحراف در سنین بالاتر بروز کند.

در مواردی که نقص در تعداد یا شکل مهره‌ها اندک باشد، ممکن است در بدو تولد انحراف به طور قابل توجهی مشاهده نشود یا حتی مشکل خاصی ایجاد نکند. با این حال، اگر تعداد یا میزان نقص مهره‌ها چشمگیر باشد، مشکلات ناشی از انحراف ستون فقرات از بدو تولد با کودک همراه خواهد بود. در چنین مواردی، پزشک ممکن است استفاده از بریس را برای جلوگیری از پیشرفت انحراف توصیه کند. هدف اصلی استفاده از بریس، به تأخیر انداختن ضرورت انجام جراحی تا حداقل سن شش سالگی است. اگر بریس در کنترل زاویه انحراف موفق باشد، استفاده از آن ادامه خواهد یافت تا زمان جراحی به تعویق بیفتد و کودک بتواند دوره‌های رشدی را بدون مشکل سپری کند. در صورتی که بریس نتواند زاویه انحراف را به طور مؤثر کنترل کند، کودک در سن شش سالگی یا حتی زودتر تحت عمل جراحی قرار می‌گیرد، که این جراحی‌ها ممکن است برای جلوگیری از متوقف شدن رشد، هر شش ماه یک بار تکرار شود. با این حال، اگر بریس موفق به کنترل زاویه شود و زاویه پیشرفت نکند، فرد ممکن است تا بلوغ بریس بپوشد و حتی ممکن است نیازی به جراحی نداشته باشد.

اسکولیوز مربوط به بیماری های عصبی-عضلانی

در این نوع اسکولیوز، انحراف ستون فقرات به دلیل وجود یک بیماری زمینه‌ای اتفاق می‌افتد و تا زمانی که این بیماری زمینه‌ای مورد درمان قرار نگیرد، نمی‌توان انتظار داشت که استفاده از بریس به تنهایی به اصلاح پایدار ستون فقرات منجر شود. افراد مبتلا به این شرایط به دلیل مشکلاتی مانند ضعف شدید عضلانی یا اسپاسم، معمولاً دچار انحرافات تک‌قوسی شدید می‌شوند. برای پیشگیری از پیشرفت سریع انحراف و محافظت از نخاع، استفاده از بریس برای این افراد کاملاً ضروری است. بهترین گزینه معمولاً بریس بادی جاکت است که از لگن تا بالای شانه‌ها امتداد می‌یابد و باید با گرفتن قالب از بدن بیمار در حالت خوابیده ساخته شود.

با استفاده از این بریس، بیماران قادر خواهند بود به شکل صحیح بنشینند و از بروز مشکلات ثانویه ناشی از انحراف پیشگیری کنند. این بیماران تا زمانی که بریس را بر تن دارند در وضعیت اصلاح شده قرار می‌گیرند، اما با برداشتن بریس، مجدداً دچار انحراف ستون فقرات می‌شوند. متأسفانه، به دلیل مشکلات زمینه‌ای مانند نارسایی‌های ریوی و قلبی، انجام عمل جراحی برای این دسته از بیماران اغلب غیرممکن است.

اسکولیوز جبرانی یا ثانویه مربوط به کوتاهی پا و بیرون زدگی دیسک

اسکولیوز جبرانی یا ثانویه، که ممکن است به دلیل عواملی مانند کوتاهی یکی از پاها یا بیرون زدگی دیسک ایجاد شود، یک نوع خاص از اسکولیوز است که علت مشخصی دارد و با رفع علت اصلی، امکان اصلاح انحراف ستون فقرات وجود دارد. به عنوان مثال، در صورتی که یک پا کوتاه‌تر از پای دیگر باشد، این تفاوت در طول باعث می‌شود که لگن در یک طرف پایین‌تر قرار بگیرد و ستون فقرات نیز به همین دلیل در ناحیه کمری به سمت کوتاه‌تر بودن خم شود. در این موارد، انحراف معمولاً خفیف است و نیازی به استفاده از بریس اصلاحی نیست. جبران کوتاهی پا با استفاده از کفی‌های طبی می‌تواند به خودی خود انحراف را اصلاح کند.

بیرون زدگی دیسک و اسکولیوز

در سنین بالاتر، تخریب دیسک بین مهره‌ای یکی از عوامل شایع اسکولیوز است. گاهی اوقات، بیرون زدگی دیسک می‌تواند منجر به ایجاد اسکولیوز شود، به این ترتیب که ستون فقرات به طور رفلکسی برای کاهش فشار بر نخاع و ریشه‌های عصبی به یک طرف خم می‌شود. در نتیجه، فرد ظاهری مشابه افراد مبتلا به اسکولیوز پیدا می‌کند. درمان این دو وضعیت به طور کلی متفاوت است. در حالی که برای فردی که ابتدا اسکولیوز داشته و سپس دچار بیرون زدگی دیسک شده، استفاده از بریس می‌تواند فشار وارده به دیسک را کاهش دهد و در نتیجه درد را برطرف کند و با انجام فیزیوتراپی مکمل، دیسک بیرون زده ممکن است جذب شود و مشکل بیمار حل شود. اما در موردی که بیرون زدگی دیسک ابتدا اتفاق افتاده و منجر به اسکولیوز شده، استفاده از بریس اصلاحی ممکن است فشار بر دیسک را افزایش دهد و درد را بدتر کند. در این حالت، استفاده از بریس توصیه نمی‌شود. با دقت در انجام معاینه بالینی و گرفتن شرح حال دقیق از بیمار، می‌توان تشخیص داد که آیا اسکولیوز منجر به بیرون زدگی دیسک شده یا بیرون زدگی دیسک اسکولیوز را ایجاد کرده است و سپس اقدام به اتخاذ رویکرد درمانی صحیح نمود.

عوامل بروز اسکولیوز

در بسیاری از موارد، علت دقیق اسکولیوز ناشناخته است. اما برخی از عوامل شناخته شده عبارتند از:

  •  عوامل ژنتیکی: خانواده‌هایی که سابقه اسکولیوز دارند، بیشتر در معرض خطر هستند.
  •  شرایط عصبی-عضلانی: بیماری‌هایی مانند فلج مغزی یا دیستروفی عضلانی، که بر عضلات و اعصاب تأثیر می‌گذارند، می‌توانند اسکولیوز را تشدید کنند.
  •  سن و جنسیت: اسکولیوز می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما شایع‌ترین دوره آن، دوران رشد سریع است که در دختران بیشتر مشاهده می‌شود.

نشانه‌ها و علائم تشخیصی اسکولیوز

نشانه‌ها و علائم اسکولیوز می‌تواند متفاوت باشد اما شایع‌ترین آن‌ها عبارتند از:

  •  تغییر شکل ظاهری: یک شانه یا لگن بالاتر از دیگری باشد.
  • انحنا یا چرخش ستون فقرات: که می‌تواند در یک معاینه فیزیکی یا از طریق تصویربرداری‌های پزشکی مشخص شود.
  • درد کمر: اگرچه اسکولیوز معمولاً دردناک نیست، اما در برخی موارد می‌تواند باعث درد در ناحیه کمر شود.

تشخیص زودهنگام اسکولیوز اهمیت زیادی دارد زیرا این امکان را به پزشکان می‌دهد که درمان‌های مناسب را برای جلوگیری از پیشرفت بیماری اعمال کنند.

تاثیرات اسکولیوز بر سلامتی

اسکولیوز، فراتر از یک تغییر شکل ظاهری در ستون فقرات است و می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر عملکرد فیزیکی و کیفیت زندگی روزمره افراد داشته باشد. اهمیت درک این تأثیرات  از طرف خانواده‌ها و نزدیکان بیمار ، کمک میکند تا آنها به بهترین شکل با این شرایط مقابله کنند.

تاثیر اسکولیوز بر عملکرد فیزیکی و زندگی روزمره

اسکولیوز می‌تواند بر تعادل، قدرت و انعطاف‌پذیری بدن تأثیر بگذارد، که همه اینها برای انجام فعالیت‌های روزمره مهم هستند. افراد مبتلا به اسکولیوز ممکن است در انجام برخی حرکات یا فعالیت‌های فیزیکی مانند دویدن، بلند کردن اشیاء یا حتی نشستن برای مدت طولانی با مشکل مواجه شوند. همچنین، تغییر شکل ستون فقرات می‌تواند بر تنفس و عملکرد قلبی-عروقی تأثیر بگذارد، به ویژه در موارد شدید.

تاثیر اسکولیوز بر عملکرد فیزیکی و زندگی روزمره

بررسی ارتباط اسکولیوز با دردهای مزمن و محدودیت‌های حرکتی

در برخی موارد، اسکولیوز می‌تواند منجر به درد کمر و دردهای مزمن شود. این درد ممکن است ناشی از فشار اضافی بر مفاصل، عضلات و اعصاب اطراف ستون فقرات باشد. محدودیت‌های حرکتی نیز ممکن است در نتیجه انحنای ستون فقرات رخ دهد، که می‌تواند دامنه حرکتی را محدود کند و بر انعطاف‌پذیری بدن تأثیر بگذارد.

افزون بر این، اسکولیوز می‌تواند بر جنبه‌های روانشناختی زندگی فرد نیز تأثیر بگذارد. اعتماد به نفس و اضطراب از جمله مسائلی هستند که ممکن است افراد مبتلا به این شرایط تجربه کنند.

پیشگیری از تشدید اسکولیوز و مدیریت علائم از طریق روش‌های درمانی مانند فیزیوتراپی، استفاده از بریس و جراحی می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی کمک کند. تشویق بیماران به شرکت در فعالیت‌هایی که احساس راحتی می‌کنند و پیدا کردن راه‌هایی برای تطبیق با محدودیت‌ها، می‌تواند در مدیریت بهتر این شرایط و داشتن زندگی فعال و پربار مؤثر باشد.

پیشگیری و تشخیص اسکولیوز

شناسایی و مدیریت زودهنگام اسکولیوز می‌تواند تأثیر چشمگیری بر جلوگیری از پیشرفت بیماری و بهبود کیفیت زندگی افراد داشته باشد. در این بخش، به اهمیت غربالگری زودهنگام و راه‌های پیشگیری و تقویت سلامت ستون فقرات می‌پردازیم.

اهمیت غربالگری زودهنگام و روش‌های تشخیص

غربالگری زودهنگام اسکولیوز، به ویژه در دوران رشد کودکان و نوجوانان، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این کار امکان شناسایی تغییرات اولیه در ستون فقرات را فراهم می‌آورد و به متخصصین اجازه می‌دهد که در صورت نیاز، درمان‌های به موقع را آغاز کنند. روش‌های تشخیص شامل معاینه فیزیکی و استفاده از تصویربرداری‌های پزشکی مانند رادیوگرافی (عکسبرداری از ستون فقرات) است. در برخی موارد، سایر تصویربرداری‌ها مانند MRI یا CT scan نیز ممکن است برای ارزیابی دقیق‌تر ساختار ستون فقرات و تشخیص وجود شرایط دیگر توصیه شود.

توصیه‌هایی برای پیشگیری از اسکولیوز و تقویت سلامت ستون فقرات

اگرچه پیشگیری مطلق از اسکولیوز ممکن نیست، اما راهکارهایی وجود دارد که می‌توانند به حفظ سلامت ستون فقرات و کاهش خطر پیشرفت یا تشدید انحرافات کمک کنند:

  • حفظ وضعیت بدنی صحیح: آموزش و اجرای وضعیت صحیح بدنی هنگام نشستن، ایستادن و راه رفتن می‌تواند در پیشگیری از فشار بیش از حد به ستون فقرات مفید باشد.

– تقویت عضلات کمر: انجام تمرین‌های هدفمند برای تقویت عضلات اطراف ستون فقرات، به حمایت از ستون فقرات و حفظ تعادل مناسب کمک می‌کند.

  • ورزش منظم: فعالیت‌هایی مانند شنا، پیاده‌روی و یوگا که بر تقویت عضلات کلی بدن و افزایش انعطاف‌پذیری تمرکز دارند، می‌توانند به حفظ سلامت ستون فقرات کمک کنند.
  • رژیم غذایی متعادل و غنی از کلسیم و ویتامین D: تغذیه مناسب برای حفظ استحکام استخوان‌ها و پشتیبانی از رشد سالم ستون فقرات ضروری است.
  • معاینات دوره‌ای: اطمینان حاصل کنید که فرزندانتان در طول دوران رشد، به طور منظم توسط پزشک معاینه ‌شوند تا هرگونه تغییری در ستون فقرات به سرعت شناسایی شود.

با پیروی از این توصیه‌ها، افراد می‌توانند به حفظ سلامت ستون فقرات کمک کنند و از تشدید شرایطی مانند اسکولیوز جلوگیری نمایند.

گزینه‌های درمانی اسکولیوز

درمان اسکولیوز بر اساس شدت انحراف، سن بیمار، و احتمال پیشرفت بیماری تعیین می‌شود. رویکردهای درمانی شامل گزینه‌های غیرجراحی و جراحی است که هر کدام می‌توانند به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کنند.

معرفی درمان‌های غیرجراحی: فیزیوتراپی، استفاده از بریس شنو

درمان از طریق فیزیوتراپی

 این روش می‌تواند به تقویت عضلات کمر کمک کند، انعطاف‌پذیری را افزایش دهد و درد ناشی از اسکولیوز را کاهش دهد. برنامه‌های فیزیوتراپی معمولاً بر اساس نیازهای فردی هر بیمار طراحی می‌شوند.

نوآوری‌ و پیشرفت‌ در درمان غیر جراحی اسکولیوز با استفاده از بریس شنو

یکی از پیشرفت‌های قابل توجه در درمان غیرجراحی اسکولیوز، استفاده از بریس شنو است. این نوع بریس، که بر اساس اصول دینامیکی و تطبیق‌پذیری با بدن طراحی شده است، به منظور ارائه راهکاری راحت‌تر و مؤثرتر برای کنترل انحرافات ستون فقرات به کار می‌رود. بریس شنو با توجه به الگوی خاص انحراف ستون فقرات هر بیمار، بصورت اختصاصی طراحی و تولید می‌شود؛ و همچنین قابلیت تنظیم دقیق برای اطمینان از فشار مطلوب و اصلاح کامل انحراف در برخی موارد را دارد. این پیشرفت‌ها نه تنها به بهبود نتایج درمانی کمک می‌کنند بلکه نظرات بیماران نشان می‌دهد تجربه استفاده از بریس شنو بسیار راحت تر از موارد مشابه بوده است.

بررسی روش‌های تهاجمی یا جراحی

جراحی معمولاً برای موارد شدیدتر اسکولیوز که به روش‌های غیرجراحی پاسخ نداده‌اند، در نظر گرفته می‌شود. این روش‌ها می‌توانند شامل فیوژن ستون فقرات باشند، که در آن مهره‌ها با استفاده از پیچ و صفحات به یکدیگر متصل می‌شوند تا انحنا را کاهش دهند. مراقبت‌های بعد از جراحی شامل استراحت، فیزیوتراپی و پیگیری‌های منظم است تا از بهبودی کامل اطمینان حاصل شود.

کلینیک ارتوپدی فنی جان افزا پیشرو در درمان غیر جراحی اسکولیوز

کلینیک ارتوپدی فنی جان افزا با بهره‌گیری از تخصص و تجربه خود در زمینه ارتوپدی فنی، به عنوان یک مرکز پیشرو در درمان غیرجراحی انحرافات ستون فقرات، از جمله اسکولیوز، شناخته می‌شود. ما متعهد به ارائه راه‌حل‌های نوآورانه و سفارشی برای هر بیمار هستیم و در این راه، استفاده از بریس‌های ارتوپدی شنو را به عنوان یکی از مؤثرترین روش‌های درمانی برای مدیریت و تصحیح انحرافات ستون فقرات، معرفی می‌کنیم.

بریس‌های مورد استفاده در کلینیک جان افزا، با توجه به نیازهای فردی هر بیمار طراحی و تنظیم می‌شوند، به این منظور که فشار ملایم و مداومی را به ستون فقرات وارد کرده و به تدریج انحراف را تصحیح نمایند. این رویکرد غیرجراحی، که ترکیبی از دانش فنی پیشرفته و مراقبت همدلانه است، باعث می‌شود تا بیماران ما بدون نیاز به روش‌های تهاجمی ، بهبودی قابل توجهی داشته باشند.

در کلینیک ارتوپدی فنی جان افزا، ما به توانایی خود برای تغییر زندگی افراد از طریق مراقبت‌های ارتوپدی با کیفیت بالا و راه‌حل‌های درمانی سفارشی افتخار می‌کنیم. با ما، بیماران می‌توانند به سلامتی و تندرستی خود امیدوار باشند، زیرا ما هر قدم از مسیر بهبودی را با آنها همراهی می‌کنیم.

پیمایش به بالا